"Dzieje okresu reformacji da się analizować i opisywać na różne sposoby: obok podejścia teologicznego i historyczno- dogmatycznego pojawia się także np. biograficzne(...) Spotykamy się dziś na świdwińskim zamku, dnia 16 kwietnia 2016 roku próbując się zbliżyć do pewnego zjawiska historycznego (fenomenu)(...) Jest ono dla historyków w tym wypadku wyjątkowo pociągające ponieważ od momentu włączenia utworu "Jedyny Synu Boży" do wittenberdzkiego choralniczka w 1524 roku, utwór ten nieprzerwanie należy do stałego depozytu ewangelickich pieśni (...) Marcin Luter przypisuje autorstwo tekstu Elisabeth Cruciger" - tak sformułowała wstęp do swojego wystąpienia "Elisabeth Cruciger - Dzieło i życie" dr Małgorzata Grzywacz z UAM. Autorka przestawiła tło historyczne, losy i powiązania Elisabeth Cruciger z Marcinem Lutrem a także dokonała częściowej analizy tekstu pieśni "Jedyny Synu Boży" znajdując tam elementy mistyki i nowych poglądów teologicznych oraz bezpośrednie nawiązania do bardzo konkretnych tekstów biblijnych.

W innym z wystąpień konferencyjnych dr Willhelm Hueffmeier - Honorowy Prezydent Dzieła Bratniej Pomocy im. Gustawa Adolfa zaznaczył, że "(...) Szesnastowieczna reformacja była nie tylko teologicznym sporem o chrześcijańskie nauczanie i życie, lecz stanowiła także ruch śpiewaczy(...) Lepiej właściwie byłoby, żebyśmy zamiast mówić o nich mówić, po prostu pieśni Lutra pośpiewali. Pieśni chcą aby je śpiewać, a nie o nich mówić". W swym wystąpieniu "Marcin Luter, muzyka i pieśń kościelna" prelegent podjął temat z perspektywy bigraficznej, odnosząc się do życia Lutra i z perspektywy teologicznych wypowiedzi Lutra o muzyce. W końcowej części autor pokazał Lutra jako poetę i kompozytora pieśni i hymnów.

Oba wystąpienia dały impulsy do dyskusji zarówno na forum jak i w prywatnych rozmowach. Wnioskiem płynącym z konferencji jest niepodważalna rola muzyki i pieśni w życiu człowieka wierzącego, zarówno tego żyjącego 700 lat temu jak i współczesnego. Muzyka zawsze wyraża emocje, nastroje. Kiedy potrzeba buduje a kiedy indziej łagodzi. Z jednej strony jako kościół powinniśmy tworzyć i rozwijać własny zasób pieśni i muzyki kościelnej, dokonywać wymiany z innymi tradycjami kościelnymi, ale też nie zapominać o tradycyjnej muzyce i pieśni ewangelickiej. Pieśni Lutra czy Elisabeth Cruciger powinny być nie tylko wspominane, ale przede wszystkim żywo śpiewane.

W imieniu organizatorów konferencji dziękujemy wszystkim za przybycie i aktywne uczestnictwo. W szczególności za słowo modlitwy dziękujemy  ks. Jerzemu Samcowi - Biskupowi Kościoła E-A w RP oraz ks. prof. bp Marcinowi Hintzowi- zwierzchnikowi Diecezji Pomorsko - Wielkopolskiej Kościoła E-A w RP za wsparcie i słowa podsumowania konferencji.

relacja i zdjęcia: Izabela G.-Sokołowska