Niedziela Palmowa to ostatnia niedziela przed Wielkanocą. Rozpoczyna ona Wielki Tydzień,

który upamiętnia cierpienia Jezusa Chrystusa.Według relacji ewangelistów

Jezus wjechał do miasta na osiołku i został przyjęty przez tłumy ludzi jako Książę Pokoju. 

Było to wypełnienie zapowiedzi starotestamentowego proroka Zachariasza,który pisał:

„Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska!

Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski,

łagodny i jedzie na ośle, na oślęciu, źrebięciu oślicy”. (Zach 9,9)

Tłum, który zobaczył Jezusa kładł przed nim na drodze szaty palmy stąd nazwa „Niedziela Palmowa” lub „Palmarum”.

Ta niedziela to moment przejściowy. Wkrótce okaże się, że ludzi, którzy z taką gorliwością witali Jezusa i

oddawali mu cześć kładąc przed nim palmy, zacisną swoje dłonie w pięści i będą wołać „Ukrzyżuj Go!"

Święto ma zarówno charakter radosny, jak i smutny: radujemy się ze zbawienia,

jakie mamy w Jezusie Chrystusie i smucimy się tego powodu, że ono zostało okupione ofiarą Jego ciała i krwi. 

Podczas nabożeństw czytane są fragmenty z Pisma Świętego przypominające o triumfalnym wjeździe Jezusa do

Jerozolimy, jest to jedyna perykopa, która jest dwukrotnie czytana w roku kościelnym (pierwszy raz podczas adwentu).

źródło: old2020.luteranie.pl